அண்ணலை அண்டினோர்க் கானந்தமே
சரணங்கள்
1. இந்தப் புவி ஒரு சொந்தம் அல்ல என்று
இயேசு என் நேசர் மொழிந்தனரே
இக்கட்டும் துன்பமும் இயேசுவின் தொண்டர்க்கு
இங்கேயே பங்காய் கிடைத்திடினும் --- ஆனந்தமே
2. கர்த்தாவே நீர் எந்தன் காருண்ய கோட்டையே
காரணமின்றி கலங்கேனே நான்
விஸ்வாசப் பேழையில் மேலோகம் வந்திட
மேவியே சுக்கான் பிடித்திடுமே --- ஆனந்தமே
3. என்னுள்ளமே உன்னில் சஞ்சலம் ஏன் வீணாய்?
கண்ணீரின் பள்ளத்தாக்கல்லோ இது!
சீயோன் நகரத்தில் சீக்கிரம் சென்று நாம்
ஜெய கீதம் பாடி மகிழ்ந்திடலாம் --- ஆனந்தமே
4. கூடார வாசிகளாகும் நமக்கிங்கு
வீடென்றும் நாடென்றும் சொல்லலாமோ?
கைவேலையில்லாத வீடொன்றை மேலேதான்
செய்வேன் எனச் சொல்லிப் போகலையோ --- ஆனந்தமே
5. துன்பங்கள் தொல்லை இடுக்கண் இடர் இவை
தொண்டர் எமை அண்டி வந்திடுனும்
சொல்லி முடியாத ஆறுதல் கிருபையை
துன்பத்தினூடே அனுப்பிடுவார் --- ஆனந்தமே
6. இயேசுவே சீக்கிரம் இத்தரை வாருமேன்
ஏழை வெகுவாய்க் கலங்குகிறேனே
என் நேசர் தன் முக ஜோதியதேயல்லாமல்
இன்பம் தரும் பொருள் ஏதுமில்லை --- ஆனந்தமே
பாடல் பிறந்த கதை:
இயற்றியவர் - சாது கொச்சிக் குஞ்ஞு
சாது சுந்தர் சிங் அவர்களின் ஊழியத்தின் தாக்கத்தினால் பலரும் துறவற கோலம் பூண்டு சாதுவாக ஊழியம் செய்தனர். அவர்களில் குறிப்பிடத்தக்கவர் சாது கொச்சிக்குஞ்ஞு ஆவார். இவர் பல இடங்களுக்கும் சென்று சுவிசேஷ ஊழியம் செய்துவந்தார். இவர் தன் ஊழியத்தில் மெட்ராஸ் பட்டணத்தில் (இன்றைய சென்னை) ஒரு சிறிய வீடு ஒன்றை வாடகைகு எடுத்து ஊழியம் செய்து வந்தார்.அக்கால கட்டத்தில் அவரால் வீட்டு வாடகைபணத்தை கொடுக்க முடியாதவாறு வறுமையில் உழன்றார்.
பல மாதங்கள் பொறுத்துப் பொறுத்துப் பார்த்த வீட்டு உரிமையாளர் ஒரு நாள் கோபத்துடன் சாது அவர்களின் சாமான்களையெல்லாம் வீட்டைவிட்டு வெளியே எறிந்து, சாதுவையும் அடித்து கீழே தள்ளிவிட்டார். வலி தாளாமல் வேதனையுடன் கீழே விழுந்தவர்,ஆண்டவரே உம்முடைய ஊழியத்தை செய்கிற எனக்கு ஏன் இந்த நிலைமை? எனக்கு இப்போது தங்க வீடு இல்லையே என்று வேதனையுடன் இயேசுவை நோக்கிக் கதறினார். அப்போது அந்த க்ஷணத்தில் அவர் மனதில்,"மனுஷ குமாரனுக்கோ தலை சாய்க்க இடமில்லை" என்ற வசனத்தை ஆவியானவர் அவருக்கு நினைவு படுத்தினார். மனுஷ குமாரனுக்கோ தலை சாய்க்க இடமில்லை , தனக்கு தெருவில் இந்த இடமாவது கிடைத்துள்ளதே என்று சிந்தித்தார். அந்த வேளையில் தானே அவர் பரிசுத்த ஆவியினால் நிரப்பப்பட்டவராய் எழுந்து நின்று சந்தோச மிகுதியால், அன்னிய பாஷையால் நிரப்பப்பட்டவராய்,
இந்த புவி ஒரு சொந்தமல்லவென்று
இயேசு என் நேசர் மொழிந்தனரே
இக்கட்டும் துன்பமும் இயேசுவின் பக்தர்க்கு
இங்கேயே பங்காக கிடைத்திடினும்
ஆனந்தமே பரமானந்தமே இயேசு
அண்ணலை அண்டினோர்க் கானந்தமே
கூடார வாசிகளாகும் நமக்கிங்கு
வீடென்றும் நாடென்ரும் சொல்லலாமோ
கைவேல யல்லாத வீடொன்றை தந்திடுவேன்
என்று சொல்லிப் போகலையோ
ஆனந்தமே பரமானந்தமே இயேசு
அண்ணலை அண்டினோர்க் கானந்தமே என்றுப் பாடிக்கொண்டு
தெருவில் நடனமாடத்துவங்கிவிட்டார். இதை பார்த்துக் கொண்டிருந்த அந்த வீட்டு உரிமையாளருக்கு ஒன்றுமே விளங்க வில்லை. நாம் இவனை அடித்து போட்டோம்,இவனோ இப்படி ஆடுகிறானே ஒருவேளை நாம் அடித்ததில் இவனுக்கு ஏதாவது ஆகிவிட்டதோ என்று நினைத்துக் கொண்டு, சாதுவை நிறுத்த முயற்சி செய்தார். சாதுவோ தான் ஆடுவதை நிறுத்தாமல் தொடர்ந்து தேவனைப் பாடி, அன்னிய பாஷையில் துதித்துக் கொண்டிருந்தார். கடைசியாக ஒருவழியாக சாதுவை நிறுத்திய அந்த வீட்டின் உரிமையாளர் சாதுவிசம் அவரின் சந்தோசத்திற்காண காரணத்தை கேட்டார். சாது இன்னமும் தேவனை துதிப்பதை நிறுத்தாமல்," மனுஷ குமாரனுக்கோ தலை சாய்க்க இடமில்லை- எனக்கு இந்த தெருவில் ஆண்டவர் ஒரு இடம் கொடுத்துள்ளாரே. என்னால் எப்படி சந்தோசமடையாமல் இருக்க முடியும் என்று கூறினார். இதைகேட்ட அந்த மனிதன் சாதுவின் உண்மையான ஊழியத்தை உணர்ந்து, "ஐயா, நீங்கள் எவ்வளவு மாதம் வேண்டுமென்றாலும் இந்த் வீட்டில் இருந்து ஊழியம் செய்ய்யுங்கள்.எனக்கு வாடகை எதுவும் தர வேண்டாம்" என்று கூறி தான் வீட்டை விட்டு வெளியே தூக்கியெறிந்த பொருட்களையெல்லாம் மறுபடியும் வீட்டினுள் எடுத்து வைத்து விட்டு சென்றார்.
சாது சுந்தர் சிங் அவர்களின் ஊழியத்தின் தாக்கத்தினால் பலரும் துறவற கோலம் பூண்டு சாதுவாக ஊழியம் செய்தனர். அவர்களில் குறிப்பிடத்தக்கவர் சாது கொச்சிக்குஞ்ஞு ஆவார். இவர் பல இடங்களுக்கும் சென்று சுவிசேஷ ஊழியம் செய்துவந்தார். இவர் தன் ஊழியத்தில் மெட்ராஸ் பட்டணத்தில் (இன்றைய சென்னை) ஒரு சிறிய வீடு ஒன்றை வாடகைகு எடுத்து ஊழியம் செய்து வந்தார்.அக்கால கட்டத்தில் அவரால் வீட்டு வாடகைபணத்தை கொடுக்க முடியாதவாறு வறுமையில் உழன்றார்.
பல மாதங்கள் பொறுத்துப் பொறுத்துப் பார்த்த வீட்டு உரிமையாளர் ஒரு நாள் கோபத்துடன் சாது அவர்களின் சாமான்களையெல்லாம் வீட்டைவிட்டு வெளியே எறிந்து, சாதுவையும் அடித்து கீழே தள்ளிவிட்டார். வலி தாளாமல் வேதனையுடன் கீழே விழுந்தவர்,ஆண்டவரே உம்முடைய ஊழியத்தை செய்கிற எனக்கு ஏன் இந்த நிலைமை? எனக்கு இப்போது தங்க வீடு இல்லையே என்று வேதனையுடன் இயேசுவை நோக்கிக் கதறினார். அப்போது அந்த க்ஷணத்தில் அவர் மனதில்,"மனுஷ குமாரனுக்கோ தலை சாய்க்க இடமில்லை" என்ற வசனத்தை ஆவியானவர் அவருக்கு நினைவு படுத்தினார். மனுஷ குமாரனுக்கோ தலை சாய்க்க இடமில்லை , தனக்கு தெருவில் இந்த இடமாவது கிடைத்துள்ளதே என்று சிந்தித்தார். அந்த வேளையில் தானே அவர் பரிசுத்த ஆவியினால் நிரப்பப்பட்டவராய் எழுந்து நின்று சந்தோச மிகுதியால், அன்னிய பாஷையால் நிரப்பப்பட்டவராய்,
இந்த புவி ஒரு சொந்தமல்லவென்று
இயேசு என் நேசர் மொழிந்தனரே
இக்கட்டும் துன்பமும் இயேசுவின் பக்தர்க்கு
இங்கேயே பங்காக கிடைத்திடினும்
ஆனந்தமே பரமானந்தமே இயேசு
அண்ணலை அண்டினோர்க் கானந்தமே
கூடார வாசிகளாகும் நமக்கிங்கு
வீடென்றும் நாடென்ரும் சொல்லலாமோ
கைவேல யல்லாத வீடொன்றை தந்திடுவேன்
என்று சொல்லிப் போகலையோ
ஆனந்தமே பரமானந்தமே இயேசு
அண்ணலை அண்டினோர்க் கானந்தமே என்றுப் பாடிக்கொண்டு
தெருவில் நடனமாடத்துவங்கிவிட்டார். இதை பார்த்துக் கொண்டிருந்த அந்த வீட்டு உரிமையாளருக்கு ஒன்றுமே விளங்க வில்லை. நாம் இவனை அடித்து போட்டோம்,இவனோ இப்படி ஆடுகிறானே ஒருவேளை நாம் அடித்ததில் இவனுக்கு ஏதாவது ஆகிவிட்டதோ என்று நினைத்துக் கொண்டு, சாதுவை நிறுத்த முயற்சி செய்தார். சாதுவோ தான் ஆடுவதை நிறுத்தாமல் தொடர்ந்து தேவனைப் பாடி, அன்னிய பாஷையில் துதித்துக் கொண்டிருந்தார். கடைசியாக ஒருவழியாக சாதுவை நிறுத்திய அந்த வீட்டின் உரிமையாளர் சாதுவிசம் அவரின் சந்தோசத்திற்காண காரணத்தை கேட்டார். சாது இன்னமும் தேவனை துதிப்பதை நிறுத்தாமல்," மனுஷ குமாரனுக்கோ தலை சாய்க்க இடமில்லை- எனக்கு இந்த தெருவில் ஆண்டவர் ஒரு இடம் கொடுத்துள்ளாரே. என்னால் எப்படி சந்தோசமடையாமல் இருக்க முடியும் என்று கூறினார். இதைகேட்ட அந்த மனிதன் சாதுவின் உண்மையான ஊழியத்தை உணர்ந்து, "ஐயா, நீங்கள் எவ்வளவு மாதம் வேண்டுமென்றாலும் இந்த் வீட்டில் இருந்து ஊழியம் செய்ய்யுங்கள்.எனக்கு வாடகை எதுவும் தர வேண்டாம்" என்று கூறி தான் வீட்டை விட்டு வெளியே தூக்கியெறிந்த பொருட்களையெல்லாம் மறுபடியும் வீட்டினுள் எடுத்து வைத்து விட்டு சென்றார்.
No comments:
Post a Comment